...

ΑΜΑΛΙΑ ΜΟΝΟ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΚΟΥΔΟ



ΣΚΟΡΠΙΣΑΜΕ, ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ,
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ


Η ΥΠΕΡΟΧΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΤΣΑΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ BIG MAMA

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΓΡΙΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ

Ε.Σ.Υ , εμείς ,κι αυτοί

το δέντρο των ονείρων μου.
Λεφτιά!


Όταν έπαιζα σκράμπλ με τον ανηψιό μου , κάναμε ομάδα.
Και επειδή εγώ κράταγα τα κατάστιχα γιά τους πόντους, έγραφα:
εμείς / αυτοί.
Εμάς κι αυτούς μας χώριζε μιά κάθετος.
Μιά τελεία που βαρέθηκε να κάθεται που λέει κι ο Άσιμος, και αποφάσισε να κατέβει προς τα κάτω.
Η ζωή όμως δεν είναι σκράμπλ που το παίζουμε μεταξύ μας απάνω στο μεγάλο τραπέζι της κουζίνας.
κι αυτή η τελεία που περπατάει, θα μπορούσε να φκιάσει κι ένα κοκτέηλ ας πούμε.
..............................................................................................................................................................
Γιά τον Ζαχαρία τον Καψαλάκη, έμαθα πως υπάρχει, κάτω από δραματικές συνθήκες στις 3 η ώρα τα χαράματα .
Δίπλα σε μιά βαλίτσα με δύο αλλαξιές, έξι διαβατήρια (γιά το συνάλλαγμα)και τρία εισητήρια της Ολυμπιακής γιά το Λονδίνο.
-Μα γιατί να τρέχετε στην Αγγλία μας είπε η Ελένη.Αφού έχουμε τον Καψαλάκη εδώ.
Πάρτον τηλέφωνο και συννενοηθείτε.
Σήκωσε η γυναίκα του το τηλέφωνο.Και την άκουσα που τον φώναξε.
-Με συγχωρειτε που σας ενοχλώ τέτοια ώρα αλλά είναι μόνο 28 χρονών.
-Πρέπει οπωσδήποτε να τον δω και γρήγορα .Δε μ' άφησε ούτε να παρακαλέσω.
- Αύριο το πρωί στις 9 να είστε εδώ.
Αύριο το πρωί, ημασταν εκεί.
Εγώ , ο άντρας μου κι ο αδερφός μου, που σέρνονταν λεπτό με το λεπτό.
Τον εξέτασε, και τον άφησε να ντυθεί.
Έβαλε τις αξονικές στη σειρά απάνω στον άσπρο πίνακα
Μας κοίταξε.
Κοίταξε και το άσπρο κακό που διαγράφονταν συμπαγές και αδιαπέραστο .
Μας ξανακοίταξε.
-Εχω γιά αρχή μου να λεω στον άσθενή την κατάστασή του. Μας είπε.
-Αδύνατον είπα εγώ, και ξεψύχησα στην καρέκλα.
-Δεν υπάρχει περίπτωση να πει κανείς στον αδερφό μου πως θα πεθάνει.
-Ξεχάστε το.
-Τι είναι αυτά που λες ,έκανε ο Νίκος ζεματισμένος και ξεκίνησε να πάει προς το εξεταστήριο.
Αυτός, ξαναγύρισε και με κοίταξε.Που δε σηκώθηκα.
Ριζωμένη στην καρέκλα, με τα χέρια στην ποδιά, -δεν πάω πουθενά αν δεν μου απαντήσεις.
-Εστω.θα του πούμε όμως πως μετά το χειρουργείο μπορεί νάχει νευρολογικά προβλήματα.
-Κοίτα εδώ.
(Δε κοιτάω ,δε κοιτάω.Το είδα μιά φορά και το κατέγραψα, τώρα κοιτάω αλλού, γιατί το κεφάλι του αδερφού μου δεν είναι ενα κρανίο με ένα άσπρο στρογγυλό καρύδι μέσα).
-Βλέπεις;ειναι μεγάλος όγκος.
Εσένα θα κοιτάω.
-Δηλαδή, εσείς τον έχετε ξεγραμμένο γιατρέ ;
Δεν μπορούσε να το πει.
-Γιά ξαναπέστα μου απ' την αρχή Δημητρούλα .
-Ρε παιδάκι μου, αυτό που βλέπω εδώ δεν ταιριάζει μ' αυτό που μου λες εσύ.
Μολις κατάλαβα πως είχαν τόση αξία οι λεπτομέρειες,τον είχα μιάμισι ώρα εκεί ,να του ξεφιλμάρω τις έξι τελευταίες μέρες.
-Δηλαδή εσείς τον έχετε ξεγραμμένο γιατρέ;ξαναρώτησα κρεμασμένη απ' τα μαλλιά μου.
-Οχι. απάντησε τελικά.
-Οχι.Δεν ταιριάζουνε τα πράμματα.
-Αυτό που βλέπω δεν υπάρχει αμφιβολία πως το βλέπω.
-Αυτό που μου περιγράφεις επίσης δεν χωράει αμφιβολία πως έγινε.
-Δεν ταιριάζουνε αυτά ξαναείπε και έτριψε το μέτωπό του πίσω απ' τους καπνούς.
-Μόνο αύριο θα ξέρουμε ,μετά το χειρουργείο.
Τελικά είχε δίκιο ο Καψαλάκης.Δεν ταίριαζαν.
Ηταν απλώς(;) ένα επιφανειακό ας πούμε ανεύρισμα, που αιμορράγησε,καταγράφηκε στην αξονική , και αφαιρέθηκε.
-Ο αδερφός σου γλύτωσε γιατί κινηθήκατε γρήγορα μου είπε την άλλη μέρα.
Τον ξαναείδα μετά από 3 μήνες όταν ξαναπήγαμε γιά τσεκάρισμα.
Μετά τον άλλο χρόνο , πάντα εκεί στον "εγκέφαλο",-όποια ώρα και να χρειαστεί θα με πάρεις στο τηλέφωνο-.
-Καλά πότε βλέπεστε ; ρώτησα τη γυναίκα του .
-Εγκαταστάθηκα και γώ εδώ .μου απάντησε χαμογελώντας.
-μμμμμμμμ έκανε η μάννα μου.Γιαυτό κατάφεραν και έκαναν παιδιά.
Τέσσερα νομίζω.
Κάθε φορά που πήγαινα να τους δω, είχα μιά φοβερή ενοχή πως τους παρακρατάω απ' την ξεκούρασή τους.
Κι αυτός πάντα ήρεμος και θετικός.
-Μα ποτέ δεν πάτε διακοπές;
-Γιατί πας διακοπές εσύ;με ρώτησε πονηρά μιά μέρα.
-Γιά να ξεκουραστώ.
-Ε! ,εγώ ξεκουράζομαι εδώ μέσα.
-Φύγετε και μη σας ξαναδώ μας είπε.
Και φύγαμε.
Δε μας ξανάδε.
Μετά .μιά μέρα,διαβάσαμε στην εφημερίδα πως τον έβαλε στόχο η ομάδα Ξερού,και τον πυροβόλησε στα πόδια, γιατί ήταν μεγαλογιατρός λέει, και μπλα μπλα μπλα λέει,οι λαϊκές μάζες λέει, και ένα σωρό α@χι@ιές λέει.
Γιά να μη λέω πολλές μαλακίες και γω .
Το κεφάλι του αδερφού μου , στο ιδιωτικό νοσοκομείο , στοίχισε λιγότερα από ό,τι στοίχισε η καρδιά του Παντελή στο Δημόσιο νοσοκομείο Αρεταίειο.
Γιατί;
Γιατί εκεί πλήρωσα όλη την ομάδα!Γιαυτό.
Και τις νοσοκόμες!Γιαυτό.
Γιατί είναι κοινό μυστικό, πως ένας διευθυντής που τα παίρνει, δεν τολμαέι να βάλει χέρι σε κανέναν από κάτω!Γιαυτό.
Γιατί ήσουν αγαπημένο μου Ε.Σ.Υ παρόν.Γιαυτό.
Και γιατί εμείς αποφασίσαμε να μη παίξουμε παιχνίδια μ' αυτούς.
Ποιός θα την πει την αλήθεια επιτέλους;
Ολόκληρη όμως.
Και μη στηριχτούμε πάλι στους αφανείς που κάνουν διπλοβάρδιες και ζούνε με την ιδεολογία τους γιά προσκεφάλι.
Δεν τους αξίζει να υπερασπίζονται αυτή τη λαμογιά που λέγεται Ε.Σ.Υ.
Κι εμείς,όλοι εμείς πρέπει να του ρίξουμε φωτιά να το κάψουμε αυτό.
Να πάμε γι' άλλα,κι απ' την αρχή.
Υπάρχουν κιάλλα συστήματα που μπορούμε να εφαρμόσουμε ως κράτος,έστω με μιά απλή αντιγραφή.
Θέλουν όμως οι αυτοί οι γιατροί του Ε.Σ.Υ;

ΟΧΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ / NOT IN OUR NAME

Όχι στο Όνομά μας

“Είναι απαράδεκτη η κατάσταση στις ελληνικές φυλακές. Είναι κύριο θέμα η ριζική αλλαγή του σωφρονιστικού συστήματος”.

–Κάρολος Παπούλιας, 6/11/08

“Είμαστε άνθρωποι – κρατούμενοι. Άνθρωποι, λέω”

- Βαγγέλης Πάλλης, Κρατούμενος, 9/11/08

Από τις τρεις Νοεμβρίου μία εκκωφαντική κραυγή συνταράσσει τα θεμέλια της Δημοκρατίας μας. Από τις τρεις Νοεμβρίου σύσσωμοι οι κρατούμενοι όλης της χώρας κατεβαίνουν σε απεργία πείνας διεκδικώντας το αυτονόητο : τη χαμένη τους αξιοπρέπεια. Απέναντί τους αντιμετωπίζουν την εκκωφαντική σιωπή των κραταιών ΜΜΕ και την παντελή αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας. Σε αυτές τις πρακτικές όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο ΔΕ ΣΥΝΑΙΝΟΥΜΕ.

Η κατάσταση στις Ελληνικές φυλακές είναι απερίγραπτη και μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο με τη σκληρή γλώσσα των μαθηματικών. Στα κατ’ επίφαση “σωφρονιστικά” ιδρύματα της χώρας έχουν καταγραφεί συνολικά 417 θάνατοι την τελευταία δεκαετία, ενώ ο ρυθμός τους έχει απογειωθεί σε τέτοιο σημείο, ώστε σήμερα να σβήνουν στα χέρια του κράτους τέσσερις άνθρωποι το μήνα. Η πληρότητα αγγίζει το 168% (10.113 κρατούμενοι για 6.019 θέσεις) με την αναλογία χώρου για κάθε άνθρωπο να φτάνει σε περιπτώσεις το 1τμ. Με ημερήσιο κρατικό έξοδο ανά κρατούμενο τα 3,60 Ευρώ τα συσσίτια που παρέχονται είναι άθλια, οι υποδομές θυμίζουν μεσαίωνα και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι ελλιπέστατη. Συγχρόνως, το Ελληνικό δικαστικό σύστημα στέλνει στη φυλακή έναν στους χίλιους κατοίκους της χώρας με τους έγκλειστους χωρίς δίκη (υπό προσωρινή κράτηση) να αγγίζουν το 30% του συνολικού αριθμού των κρατουμένων. Αν η ποιότητα μίας Δημοκρατίας κρίνεται από τις φυλακές της, τότε η Δημοκρατία μας ασθμαίνει. Αν η τιμώρηση παραβατικών συμπεριφορών με εγκλεισμό γίνεται από το κράτος στο όνομα της κοινωνίας, τότε για την κατάσταση στις Ελληνικές φυλακές είμαστε όλοι υπόλογοι, με συντριπτικές όμως ευθύνες να αναλογούν στην κρατική μηχανή. Σε αυτή την πραγματικότητα όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο απαντούμε ΟΧΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ.

Τα στοιχεία που αποκαλύπτονται από επίσημους φορείς για τις Ελληνικές φυλακές σκιαγραφούν εικόνα κολαστηρίων. Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων (2007) διαπιστώνει βασανιστήρια, απάνθρωπη μεταχείριση και απειλές κατά της ζωής κρατουμένων, σειρά παραβιάσεων αναφορικά με τις συνθήκες κράτησης, ελλείμματα στη διερεύνηση και τιμωρία των ενόχων, αποσιώπηση περιστατικών βίας με την συμπαιγνία ιατρών και φυλάκων, απαράδεκτες συνθήκες ιατρικής περίθαλψης και ιατρικού ελέγχου στους κρατούμενους κλπ. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχει εκδώσει σειρά καταδικαστικών για την Ελλάδα αποφάσεων που αφορούν κακομεταχείριση ή/και παραβιάσεις άλλων δικαιωμάτων κρατουμένων από σωφρονιστικές αρχές. Η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου έχει πάρει απόφαση - καταπέλτη για τα κακώς κείμενα στις φυλακές, προτείνοντας άμεσες δράσεις για την επίλυση τους. Ο Συνήγορος του Πολίτη διαμαρτύρεται για την παντελή έλλειψη συνεργασίας των αρμόδιων κρατικών φορεών μαζί του, λόγω της οποίας έχει ουσιαστικά απαγορευτεί η είσοδός του στις φυλακές της χώρας τα τελευταία δύο χρόνια. Οι δικηγορικοί σύλλογοι όλης της χώρας, μη κυβερνητικές οργανώσεις, όπως η Διεθνής Αμνηστία, και πολλοί πολιτικοί/κοινωνικοί φορείς καταγγέλλουν την απαράδεκτη κατάσταση και ζητούν ευρύτερη συνεργασία για το ξεπέρασμα του προβλήματος. Αν ανθρώπινα είναι τα δικαιώματα που πρέπει να απολαμβάνει κάθε ανθρώπινο ον, κάθε στέρησή τους στις Ελληνικές φυλακές αποτελεί ανοιχτή πληγή για την κοινωνία μας. Σε αυτή την κατάσταση όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο απαντούμε ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΑΒΑΤΟ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ.

Με την απεργία πείνας οι κρατούμενοι καταφεύγουν στο τελευταίο οχυρό αντίστασης, που τους έχει απομείνει, το σώμα τους. Είχε προηγηθεί έσχατη έκκλησή τους προ μηνός προς τους ιθύνοντες να ενσκήψουν στο πρόβλημα, καθώς δεν πήγαινε άλλο. Για να λύσουν την απεργία πείνας ζητούν την ικανοποίηση αιτημάτων, που αποκαθιστούν την χαμένη τους αξιοπρέπεια και επανακτούν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματά τους, αιτημάτων συγκεκριμένων, αξιοπρεπών και άμεσα υλοποιήσιμων. Απέναντι στις κινητοποιήσεις των κρατουμένων η πολιτική ηγεσία εξαντλεί τη δράση της σε αδιαφορία, υποσχέσεις και καταστολή των κινημάτων τους. Τυχόν αδιαφορία και αναλγησία της πολιτικής ηγεσίας όμως και σε αυτή τη φάση θα σημαίνει νεκρούς απεργούς πείνας. Στη μετωπική λοιπόν σύγκρουση που επιλέγουν οι κρατούμενοι της χώρας για τη διεκδίκηση των ανθρωπίνως αυτονόητων δε μπορούμε να μένουμε απαθείς σταυρώνοντας τα χέρια και περιμένοντας τις ειδήσεις των θανάτων από τις απεργίες πείνας αλλά θα σταθούμε αλληλέγγυοι. Αν η περιφρούρηση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επιβάλλουν την επαγρύπνιση όλων μας, τώρα είναι λοιπόν η στιγμή να πάρουμε θέση όλοι απέναντι στο πρόβλημα χωρίς αδιαφορίες και υπεκφυγές.

Απέναντι στην τεταμένη κατάσταση στις φυλακές όλης της χώρας όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο καθιστούμε την πολιτική ηγεσία απολύτως υπεύθυνη για ό,τι συμβεί και απαιτούμε άμεσα την τόσο θεσμική όσο και στην πράξη ΕΓΓΥΗΣΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.

Την 21η Νοεμβρίου το κείμενο αυτό θα σταλεί σε όλα τα μέλη του κοινοβουλίου και σε όσο το δυνατόν περισσότερους φορείς μέσων μαζικής ενημέρωσης με την προτροπή της αναδημοσίευσής του. Το κείμενο προς αποστολή θα φέρει τους υπερσυνδέσμους (URL) από όλες τις ιστοσελίδες, που το υιοθέτησαν.

6000 ON HUNGER STRIKE
17th DAY

Prisoners in Greek prisons are deprived of basic human rights and dignity as human beings. This has led to an unprecedented wave of hunger strikes, that has been sweeping all Greek prisons from the 3rd of November, whereas the mainstream media hold total silence on the issue.

Bloggers unite and fight back for Democracy and defence of basic human rights. A call in the Greek blogosphere arises, urging every blogger simultaneously to communicate, publish or sign the following text on the 20th November :

”Not in our Name

"The situation in Greek prisons is unacceptable. Radical changes in the prison system should be a first priority". - Karolos Papoulias, Head of State, 6/11/08

"We are human. Prisoners but still human, I tell you". - Vangelis Pallis, prisoner, 9/11/08

From November 3rd, all detainees in prisons throughout the country are on a hunger strike, claiming what should be respected, but is not : their lost dignity. What they face is the criminal silence of the mainstream media and the indifference of the political leadership. To this silence and political practices all we who sign this text DO NOT CONSENT

The conditions in Greek prisons are unspeakable and may be understood only by the cold language of mathematics. In the supposedly reformatory institutions of the country a total of 417 detainee deaths were recorded over the past decade, while the rate has literally taken off to such a degree, that every month four people die in the hands of the State.

Capacity in Greek prisons reaches 168% (10,113 detainees for 6019 spaces) with a ratio of minimum space for each man in some cases reaching 1square meter, while the daily public spending per prisoner is the meagre 3.60 €. Prison cells are miserable, reminiscent of medieval times and health care is almost non - existent. At the same time, the Greek judicial system sends in prison one in every thousand of the overall population, while detainees without trial (in custody) are up to the 30% of the total number of prisoners. If quality of our Democratic system of governance is characterized by its prisons, then our Democracy is in crisis. If detainment is a penalty imposed for criminal behaviours by the State in the name of society, then in the case of Greek prisons we should all be accountable and most responsible of all, the Authorities. Facing such a reality all we who sign this text respond NOT IN OUR NAME.

The data revealed by official bodies for Greek prisons outline inhuman conditions of detention. According to a recent Report of the European Committee on the Prevention of Torture (2007), has found incidents of torture and inhuman treatment of prisoners, threats against their life along with series of violations in relation to their conditions of detention, deficits in investigating and punishing the perpetrators, incidents of violence in collusion with doctors and prison-guards and unacceptable health and medical care conditions.

The European Court of Human Rights has issued a series of decisions, convicting the Greek state regarding abuse and / or other rights' violations of prisoners by prison Authorities. The Greek National Commission on Human Rights has taken a decision – catapult, noting human rights' abuses in Greek prisons and suggesting certain direct actions to resolve them. The Greek Ombudsman complains about the lack of cooperation with competent state Authorities, causing them literally to be banned from entering the country's prisons for the last two years. The country's bar associations, Non-Governmental Organizations, such as Amnesty International, and many political / social institutions unanimously denounce the unacceptable conditions in Greek prisons and call for greater cooperation to overcome the problem. If human rights are to be enjoyed by every human being, depriving it of detainees in Greek prisons, is an open wound for our society. In this situation those who sign this text agree to SMASH COMMUNICATION BARRIERS BETWEEN PRISONS AND SOCIETY.

Prisoners going on hunger strikes, resort to the last bastion of resistance left to them, their own life. A month before the strikes commenced, there has been a last call to the political leadership to solve their problems, as things were getting unbearable, but nothing happened. To stop the hunger strikes, prisoners have specific, realistic and decent demands that restore their lost dignity and recover their basic human rights.As a response to Greek prisoners' mobilization the political leadership stands in indifference, acts only to make promises for the future and to repress their movements. Nevertheless, an indifferent stance of the political leadership at this stage will certainly mean dead hunger strikers. In these circumstances we say that we cannot remain passive waiting for the news of deaths from hunger strikes but we will stand by them. If the defence of democracy and human rights require the watchfulness of all of us, now is a chance for all, to take steps away from indifference and evasions of the problem.

Faced with the tension that prevails in prisons all over the country, we who sign this text consider the political leadership fully responsible for anything that will happen and demand both institutionally and in practice that BASIC HUMAN RIGHTS FOR ALL PRISONERS IN THE COUNTRY ARE GUARANTEED."

On November, the 21st, this text will be sent in bulk to all members of the Greek parliament and to the mass media encouraging them for its republication. The text sent has as attached the signatures (URL hyperlinks) of all blogs, forums and web pages that adopted it. We urge for its republication and spread, so that the struggle of Greek prisoners for basic human rights gets the international attention and coverage, it deserves. The signatures are as follows :

PLEASE SIGN THE PETITION

http://www.petitiononline.com/hrfa/petition.html

PLEASE SEND THIS TEXT TO THE EUROPEAN PARLIAMENT

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΤΕ ΚΑΙ ΣΤΕΙΛΤΕ ΣΕ ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ
Η ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΑ ΜΑΙΗΛ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΛΙΝΚ
EUROPEAN PARLIAMENT

ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ ΑΠΟ

http://www.keli.gr/

http://kratoumenoi.wordpress.com/


THEOULINI

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΣΤΟ ΑΝΤΙNEWS ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

Τι δεν είπε ο κ. Αβραμόπουλος στον πατέρα του Doujon

By Factorx | August 6, 2008

Ο πατέρας του Doujon Zammit μάλλον έχει ήδη αναχωρήσει από την Ελλάδα, μαζί με τη σορό του γιου του. Του ευχόμαστε κουράγιο για να βρει τη δύναμη να αντέξει τον άδικο χαμό του παιδιού. Οι τελευταίες δηλώσεις του έγιναν στο πλάι του υπουργού Υγείας που δήλωσε «πόσο συγκλονισμένος είναι», ότι «τέτοια περιστατικά είναι ξένα προς τη χώρα μας και στον δικό μας πολιτισμό», μπλα… μπλα.. μπλα….

Δεν δήλωσε όμως, ο κ. Αβραμόπουλος ότι στον «πολιτισμό» αυτό ασθενείς σαν τον Doujon, μπορεί να περιμένουν και 2 εβδομάδες για να νοσηλευτούν σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Δεν είπε, ότι τα Κέντρα Υγείας στα νησιά είναι προδιαγραφών του 1985, ικανά να καλύψουν τους 3.000 κατοίκους του χειμώνα, και όχι τους 150. 000 επισκέπτες του καλοκαιριού. Δε δήλωσε, ότι η Επείγουσα Ιατρική στην Ελλάδα απλά δεν υφίσταται, και ο πρωτογενής χειρισμός περιστατικών σαν του Doujon επαφίεται στις γνώσεις των αγροτικών και ειδικευόμενων ιατρών. Δεν μας είπε, ότι οι ιατροί του ΕΣΥ εργάζονται 100 ώρες την εβδομάδα, και ότι το Υπουργείο Υγείας αρνείται επί δυο χρόνια να εφαρμόσει κοινοτική οδηγία, που απαγορεύει την υπερεργασία των ιατρών, για λόγους ασφάλειας των ασθενών. Δεν είπε, ότι στις δημόσιες ΜΕΘ οι νοσηλευτές δεν αρκούν για να φροντίζουν τους ασθενείς, σύμφωνα με τα διεθνή standards.

Ακόμα, ο κ. Αβραμόπουλος φοβήθηκε να δηλώσει, ότι περιέργως στην κατά 95% χριστιανική Ελλάδα, τα ποσοστά των μεταμοσχεύσεων είναι τα μικρότερα σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο. Γιατί συμβαίνει αυτό; Πρόσφατα ένας ιατρός το δικαιολόγησε πολύ εύστοχα: «Πως μπορούμε να ζητάμε από τους συγγενείς των ασθενών να συναινέσουν στη δωρεά οργάνων, όταν το σύστημα φροντίδας των ανθρώπων τους είναι απάνθρωπο και άθλιο;». Ο πατέρας του Doujon όμως, μιλώντας σα να γνωρίζει τι συμβαίνει σε αυτόν τον τόπο, δήλωσε ότι γνωρίζει τις ελλείψεις και στη συνάντηση απαίτησε από τον υπουργό να υποσχεθεί ότι το επίπεδο ιατρικής φροντίδας στα νησιά θα βελτιωθεί. Όπως είπε, «είναι ζήτημα ζωής και όχι χρημάτων». Και ο υπουργός το υποσχέθηκε. Πόσο θα τα εφαρμόσει είναι άλλο ζήτημα. Εξάλλου, υποσχέσεις έχει ξαναδώσει, δεν είναι η πρώτη φορά.

Εργαζόμενος στην Δημόσια Υγεία

ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΜΕΤΑ, ΤΙ ΑΛΛΑΞΕ;

Η ροή του υλικού για ανάρτηση από όσους επιθυμούν στα μπλογκς τους είναι η εξής:

1. Βίντεος για α. Αιμοδοσία β. Συλλογή Υπογραφών γ. 01.06.08
2. Μπάννερς για Αιμοδοσία
3. Κειμενάκι για αποστολή SMS
4. Κείμενα για την 1η Ιουνίου (α. μικρό β.αναλυτικό)
5. Crawl για Συλλογή Υπογραφών
6. Λίστα με τα Κέντρα Αιμοδοσίας σε όλη την Ελλάδα.

Ακολουθούν κείμενα που αναρτήθηκαν για την ημέρα και την Αμαλία, αλλά μπαίνουν λίγο πιο κάτω για λόγους ευκολίας πλοήγησης την σημερινή ημέρα. Για διευκόλυνση των αναγνωστών, μπαίνει πιο κάτω προσωρινά και το sidebar.

Για τεχνικά, διαδικαστικά και άλλα θέματα, σχολιάζετε κατευθείαν εδώ για να μπορούμε να τα παρακολουθούμε. Νέο υλικό που θα έρχεται, θα αναρτάται αντίστοιχα. Ιδέες που έχουν ήδη ξεκινήσει από τα σχόλια να γίνονται πλατφόρμα για μελλοντικές κινητοποιήσεις, καθώς και νέες που θα έρχονται, θα γίνουν ξεχωριστό ποστ. Συνεχίζουμε!

1. VIDEOS με τους Κωδικούς τους για Ανάρτηση

1. Βίντεο Ενημέρωσης για Εθελοντική Αιμοδοσία:

(στο YouTube: εδώ)

Από ΑΝΕΜΟΣ5

<br /><object width="425" height="355"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/iX9H4qHaAew&hl=en"></param><param name="wmode" value="transparent"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/iX9H4qHaAew&hl=en" type="application/x-shockwave-flash" wmode="transparent" width="425" height="355"></embed></object></div><br /><br /><br /><br />

2. Βίντεο Ενημέρωσης για την Ηλεκτρονική Συγκέντρωση Υπογραφών (e-petition)

(στο YouTube: εδώ).

<object width="427" height="355"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/U8BiXK6ABqo&rel=1"></param><param name="wmode" value="transparent"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/U8BiXK6ABqo&rel=1" type="application/x-shockwave-flash" wmode="transparent" width="425" height="355"></embed></object><br /><br /><br /><br />

3. Βίντεο της "01.06.08, Ημέρας για την Αμαλία: Ενας Χρόνος Μετά".

(στο YouTube: εδώ).

<param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/qAtmClVoR3k&hl=en"></param><param name="wmode" value="transparent"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/qAtmClVoR3k&hl=en" type="application/x-shockwave-flash" wmode="transparent" width="425" height="355"></embed><br /><br /><br /><br />

2. BANNERS για Εθελοντική Αιμοδοσία 01.06.08 και Μπλογκ Αμαλίας

Τα μπάννερς για την αιμοδοσία της 1ης Ιουνίου μπορείτε να τα βάλετε στα μπλογκς σας ή με απλό "save as", ή αντιγράφοντας με "copy-paste" τον κωδικό που βλέπετε στα κουτάκια κάτω από το καθένα.

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCoJRjuMOB5U1DD0MWNIe3YTX6JpR5HpntUVgQ5zJIiuq59cFZMT4qgwpZqUkFM2Aqry9DPkJ6mnkgl4IKaHkQC50n9Aarzv4-02YBPX5Y3-Eat1qUvuy86noAaxgsW-XBSCe0h67_Q3NC/s1600-h/redrosecloseupeg.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5205584773887179986" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCoJRjuMOB5U1DD0MWNIe3YTX6JpR5HpntUVgQ5zJIiuq59cFZMT4qgwpZqUkFM2Aqry9DPkJ6mnkgl4IKaHkQC50n9Aarzv4-02YBPX5Y3-Eat1qUvuy86noAaxgsW-XBSCe0h67_Q3NC/s400/redrosecloseupeg.jpg" border="0" /></a>">

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhstZAjtOsQCh0a9ihpa_mY6xTJU8R0osMo2zYt5T5E7nlUZcIhadAvuTQzcCs4xRfy4XdyvYgqA3gGDQa5Eqq-Y75xCIwcPfKvsukCUWAv-EPnFJmQTIqcHKfn0Om8LCRvvg-NBWOX1H5G/s1600-h/redbloodcellfg.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5205586513348934882" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhstZAjtOsQCh0a9ihpa_mY6xTJU8R0osMo2zYt5T5E7nlUZcIhadAvuTQzcCs4xRfy4XdyvYgqA3gGDQa5Eqq-Y75xCIwcPfKvsukCUWAv-EPnFJmQTIqcHKfn0Om8LCRvvg-NBWOX1H5G/s400/redbloodcellfg.jpg" border="0" /></a>

Η λίστα με τα αιμοδοτικά κέντρα εδώ, ή απλώς κάνετε scroll παρακάτω.

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDDOoPyx1jhwWUknXBSkZd1ow_hTeELpnNpRaA_mHNsrKbbVCHVlRsjmpxd7HQyBdBXFU3We-yt0sZ4-FG_kY9SFKjzcXOMcqzzSNJKPGjlm37zGvzXzoiLcOvltC4JVA6hrDeUR7S9h9D/s1600-h/amaliaseyesbanner2008.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5206719157216817922" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDDOoPyx1jhwWUknXBSkZd1ow_hTeELpnNpRaA_mHNsrKbbVCHVlRsjmpxd7HQyBdBXFU3We-yt0sZ4-FG_kY9SFKjzcXOMcqzzSNJKPGjlm37zGvzXzoiLcOvltC4JVA6hrDeUR7S9h9D/s400/amaliaseyesbanner2008.jpg" border="0" /></a>

Για να ξανανεβάσουμε το μπλογκ της ψηλά στις μετρήσεις, κάντε το λινκ στο μπλογκ σας: www.fakellaki.blogspot.com.

3. ΚΕΙΜΕΝΑΚΙ για SMS:

Στέλνουμε με SMS σε όσους μπορούμε το εξής μήνυμα:

«Ένα χρόνο μετά τον θάνατο της Αμαλίας και τίποτα δεν άλλαξε στο Ε.Σ.Υ. Υπόγραψε το διαδικτυακό κείμενο διαμαρτυρίας «Για την Υγεία» στο http://www.gopetition.com/online/12922.html. Προώθησε το σε όσους γνωρίζεις. Και ΔΩΣΕ ΑΙΜΑ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ.»

4α. ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Ανάρτησης για 01.06.08

25.05.07: Η Αμαλία Καλυβίνου πεθαίνει μετά από απίστευτη ταλαιπωρία στα χέρια του Ε.Σ.Υ.

Η οργή όλων μας ξεχειλίζει. Οπως και η Αμαλία, ευγνωμονούμε τους γιατρούς εκείνους που υπερβάλλουν εαυτόν και τιμώντας το λειτούργημά τους σώζουν ζωές. Αλλά όπως κι εκείνη, θέλουμε να πούμε ένα μεγάλο "ΟΧΙ!" σε κάθε γιατρό που απαιτεί φακελάκι και σε κάθε γραφειοκρατικό κώλυμα που μας στερεί την ισότιμη, έγκαιρη και ολοκληρωμένη περίθαλψη.

01.06.07: Ημέρα αφιερωμένη στη μνήμη της Αμαλίας.

Η κίνηση "Για την Αμαλία" ήταν ο πρώτος και πιο αυθόρμητος διαδικτυακός ακτιβισμός, με κοινή δημοσίευση στα μπλογκς, καταιγισμό e-mails στους αρμόδιους και διεθνή ενημέρωση. Η διαμαρτυρία για την κατάντια της ιατρικής περίθαλψης στη χώρα μας αγκαλιάστηκε από χιλιάδες κόσμου (σχετικού αλλά και άσχετου με τα μπλογκς), δημιούργησε είδηση στα ΜΜΕ και προκάλεσε πολιτικό ενδιαφέρον.

Δυστυχώς όμως όχι για πολύ. Οσο έτρεχε η συλλογή υπογραφών στο κείμενο διαμαρτυρίας «Για την Αμαλία/Για την Υγεία», το δημόσιο ενδιαφέρον στράφηκε στις πυρκαγιές και τις επερχόμενες εκλογές. Το θέμα γρήγορα μπήκε στις καλένδες κι από τότε μέχρι σήμερα, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. Aκόμη και κάποιες υποσχετικές εξαγγελίες των ημερών, εξανεμίστηκαν αμέσως μετά τις εκλογές.

«Η επανίδρυση του Ε.Σ.Υ.» αποτελεί αυτή τη στιγμή ανέκδοτο, πέραν κομματικών στεγανών. Η δημόσια περίθαλψη βρίσκεται σε χειρότερη θέση από πέρισυ. Ενδεικτικά αναφέρουμε:

* ελλείψεις κρεβατιών σε ΜΕΘ (μονάδες εντατικής θεραπείας) που στοιχίζουν τη ζωή σε 3.000 συνανθρώπους μας το χρόνο,
* βρέφη και παιδιά που πεθαίνουν από ελλείψεις σε ασθενοφόρα,
* μεταγγίσεις αίματος που πραγματοποιούνται χωρίς παρουσία γιατρού ή/και ελέγχους,
* γιατροί που κρατούν κρεβάτια για «δικούς» τους ασθενείς στερώντας θέσεις από «λίστες» αναμονής,
* γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό που δεν επαρκούν (οι διαδικασίες π.χ. για προσλήψεις 6.000 νοσηλευτών και 4.500 γιατρών ακόμη εκκρεμούν, καθώς δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα κονδύλια στον προϋπολογισμό), με αποτέλεσμα το να καταδικάζονται οι ασθενείς σε ελλειπή φροντίδα και ο υπάρχον εξοπλισμός σε αχρηστία,
* πλήρη απουσία ουσιαστικού και αποτελεσματικού σχεδιασμού εφημεριών κι έτσι το φακελάκι να είναι πιο επίκαιρο από ποτέ,
* τεράστια ελλείμματα στα νοσοκομεία που επιβαρύνουν το δημόσιο χρέος χωρίς να υπάρχει έλεγχος των οικονομικών τους,
* σταδιακή «έξοδο» του ΙΚΑ από τον χώρο της νοσοκομειακής περίθαλψης και την εκμετάλλευση των υφιστάμενων υποδομών των θεραπευτηρίων από ιδιώτες, να είναι πλέον γεγονός,

και δεν θα μας έφταναν μπλογκς ολόκληρα για να καταγράψουμε την αποσάθρωση του Ε.Σ.Υ.

01.06.08: Ενα χρόνο μετά, η διαμαρτυρία συνεχίζει. Κι όσοι διαμαρτυρόμαστε εξακολουθούμε να θεωρούμε πως δεν εκπροσωπούμε κανέναν πέρα από τους εαυτούς μας. Δεν ενδιαφερόμαστε για την προσωπική μας προβολή, ούτε ανήκουμε σε κάποιο "κίνημα μπλόγκερς" (το οποίο δεν υφίσταται σαν έννοια, απλώς βόλεψε να ονομαστεί από τα μήντια έτσι). Αυτά που μας ενώνουν είναι η οργή για το ότι η Αμαλία δεν ήταν η πρώτη, και η βεβαιότητα ότι δεν θα είναι η τελευταία. Δεν πάει άλλο!

Θέλουμε να μην ζήσουν άλλοι άνθρωποι αυτά που τράβηξε η Αμαλία. Να μην ζήσουν όσα έζησαν και ζουν ακόμη τόσοι άλλοι ασθενείς που καταταλαιπωρούνται στο Ε.Σ.Υ. Θέλουμε την εξυγείανση του συστήματος, μέρος του οποίου είμαστε φυσικά κι εμείς οι ίδιοι (ποιοί και πόσοι αλήθεια αντιστέκονται στο φακελάκι ή στην παραβίαση της «λίστας», ειδικά εάν υπάρχει «μέσον»;). Θέλουμε ν’αλλάξει η νοοτροπία και των δύο πλευρών και να σταματήσει η διαφθορά, η εκμετάλλευση και η απαξίωση.

Αυτός είναι ο τελικός σκοπός: να αλλάξει η νοοτροπία.

Κάτι που δυστυχώς δεν έχει αλλάξει στο ελάχιστο από την πρώτη ώρα που ταχθήκαμε σε αυτή την κίνηση. Η ηλεκτρονική συλλογή υπογραφών αποτύπωσε με διαφάνεια και σε ικανοποιητικό βαθμό (απ’ό,τι φάνηκε από το δημόσιο διάλογο στο μπλογκ «Για την Υγεία») τα ζητούμενα, αλλά παρ’όλ’αυτά δεν έφερε το αποτέλεσμα που ευχόμασταν.

Τι θα γίνει όμως, θα περιμένουμε να μπούμε πάλι σε προεκλογική περίοδο για να «τσούξει» η ανακίνηση του θέματος; Θα περιμένουμε να δημοσιοποιήσει πάλι κάποιος συνάνθρωπός μας τον πόνο του για να συγκινηθούμε; Θα αδρανούμε μέχρι να πεθάνει κάποιος δικός μας και μετά να καταγγείλουμε δημόσια πρόσωπα και καταστάσεις;

Αρκετά αδρανήσαμε και αφήσαμε να γιγαντωθεί αυτό το σύστημα. Ολοι ξέρουμε τι γίνεται στα νοσοκομεία. Πόσο ακόμη θα το υπομένουμε και θα το ανατροφοδοτούμε με μια αποκοιμισμένη κοινωνική συνείδηση; Το πρόβλημα είναι καθημερινό, το ζούμε όλοι μας κάποια στιγμή και δεν πρέπει να περιμένουμε πότε θα μας χτυπήσει την πόρτα για να κινητοποιηθούμε. Δεν είναι δυνατόν να σταθούμε αμέτοχοι μπροστά σε όλα αυτά που συμβαίνουν σε κάτι τόσο θεμελιώδες όπως το δικαίωμα στην Υγεία.

Εύκολη λύση φυσικά δεν υπάρχει. Και για να υπάρξει κάποιο απτό αποτέλεσμα σε τέτοια μεγάλα θέματα απαιτείται συνεχής πίεση και προσπάθεια διαρκείας. Η ως τώρα πορεία της διαμαρτυρίας έδειξε ότι ο αρχικός ενθουσιασμός στην Ελλάδα ξεφουσκώνει γρήγορα και η κατάσταση μένει ως έχει. Το πιο εύκολο είναι να πούμε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι σημαντικό, να τα παρατήσουμε και να γυρίσουμε στο βόλεμα και τη λήθη.

Οσο όμως υπάρχουν όλοι εκείνοι που γονατίζουν από το Ε.Σ.Υ, π.χ. οι χαμηλόμισθοι και οι συνταξιούχοι, που περιμένουν στις ουρές του ΙΚΑ με τις ώρες, ή τα παιδιά που στοιβάζονται και τα «ξεπετάνε», συνάνθρωποί μας εγκλωβισμένοι χωρίς ελπίδα ή τρόπο αντίδρασης, εμείς που έχουμε φωνή, θα κάτσουμε στ’αυγά μας;

Δεν μπορούμε να μην φωνάξουμε για λογαριασμό τους.

Γι’αυτό θέλουμε να ξαναθυμηθούμε τα αιτήματά μας:

ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ.
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

ΩΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΑ ΦΑΚΕΛΛΑΚΙΑ!

ΩΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΗΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ!

ΩΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ!

Αναλυτικά το κείμενο της ηλεκτρονικής διαμαρτυρίας εδώ.

Καλούμε όλους όσους θέλουν να συμμετάσχουν στην κίνηση να ενώσουν τη φωνή τους στη δική μας με τα εξής βήματα:

1. Ανεβάζουμε το κείμενο αυτό και τα σχετικά με την αιμοδοσία μπάννερς στα μπλογκς μας την 1η Ιουνίου 2008.

2. Υπογράφουμε στο http://www.gopetition.com/online/12922.html αν δεν το έχουμε ήδη κάνει, και παροτρύνουμε φίλους, γνωστούς και συνεργάτες να υπογράψουν κι εκείνοι.

3. Στέλνουμε με SMS το εξής μήνυμα:

«Ένα χρόνο μετά τον θάνατο της Αμαλίας και τίποτα δεν άλλαξε στο Ε.Σ.Υ. Υπόγραψε το διαδικτυακό κείμενο διαμαρτυρίας «Για την Υγεία» στο www.gopetition.com/online/12922. Προώθησε το σε όσους γνωρίζεις. Και ΔΩΣΕ ΑΙΜΑ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ.»

4. Συμμετέχουμε σε εθελοντική αιμοδοσία στο πλησιέστερό μας νοσοκομείο (ακολουθούν στοιχεία αιμοδοτικών κέντρων).


Ευχαριστούμε θερμά όλους όσους στήριξαν και στηρίζουν την διαμαρτυρία, τη συλλογή υπογραφών και την αιμοδοσία.

Συνεχίζουμε!

4β. ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Ανάρτησης για 01.06.08

ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ:

25.05.07: Η Αμαλία Καλυβίνου πεθαίνει μετά από απίστευτη ταλαιπωρία στα χέρια του Ε.Σ.Υ.

Η οργή όλων μας ξεχειλίζει. Οπως και η Αμαλία, ευγνωμονούμε τους γιατρούς εκείνους που υπερβάλλουν εαυτόν και τιμώντας το λειτούργημά τους σώζουν ζωές. Αλλά όπως κι εκείνη, θέλουμε να πούμε ένα μεγάλο "ΟΧΙ!" σε κάθε γιατρό που απαιτεί φακελάκι και σε κάθε γραφειοκρατικό κώλυμα που μας στερεί την ισότιμη, έγκαιρη και ολοκληρωμένη περίθαλψη.

Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ:

01.06.07: Ημέρα αφιερωμένη στη μνήμη της Αμαλίας.

Η κίνηση "Για την Αμαλία" ήταν ο πρώτος και πιο αυθόρμητος διαδικτυακός ακτιβισμός, με κοινή δημοσίευση στα μπλογκς, καταιγισμό e-mails στους αρμόδιους και διεθνή ενημέρωση. Η διαμαρτυρία για την κατάντια της ιατρικής περίθαλψης στη χώρα μας αγκαλιάστηκε από χιλιάδες κόσμου (σχετικού αλλά και άσχετου με τα μπλογκς), δημιούργησε είδηση στα ΜΜΕ και προκάλεσε πολιτικό ενδιαφέρον.

Δυστυχώς όμως όχι για πολύ. Το θέμα γρήγορα μπήκε στις καλένδες κι από τότε μέχρι σήμερα, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.

ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ:

01.06.08: Ενα χρόνο μετά, η διαμαρτυρία συνεχίζει.

Κι όσοι διαμαρτυρόμαστε εξακολουθούμε να θεωρούμε πως δεν εκπροσωπούμε κανέναν πέρα από τους εαυτούς μας και δεν ενδιαφερόμαστε για την προσωπική μας προβολή. Αυτά που μας ενώνουν είναι η οργή για το ότι η Αμαλία δεν ήταν η πρώτη, και η βεβαιότητα ότι δεν θα είναι η τελευταία. Δεν πάει άλλο!

Θέλουμε να μην ζήσουν άλλοι άνθρωποι αυτά που τράβηξε η Αμαλία στο Ε.Σ.Υ. Θέλουμε την εξυγείανση του συστήματος, μέρος του οποίου είμαστε φυσικά κι εμείς οι ίδιοι (ποιοί και πόσοι αλήθεια αντιστέκονται στο φακελάκι ή στην παραβίαση της «λίστας», ειδικά εάν υπάρχει «μέσον»;). Θέλουμε ν’αλλάξει η νοοτροπία και των δύο πλευρών και να σταματήσει η διαφθορά, η εκμετάλλευση και η απαξίωση.

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ!

Εύκολη λύση φυσικά δεν υπάρχει. Και για να υπάρξει κάποιο απτό αποτέλεσμα σε τέτοια μεγάλα θέματα απαιτείται συνεχής πίεση και προσπάθεια διαρκείας. Οσο όμως υπάρχουν συνάνθρωποί μας εγκλωβισμένοι χωρίς ελπίδα ή τρόπο αντίδρασης στο διεφθαρμένο Ε.Σ.Υ., εμείς που έχουμε φωνή, δε μπορούμε να μην φωνάξουμε για λογαριασμό τους.

Γι’αυτό θέλουμε να ξαναθυμηθούμε τα αιτήματά μας:

ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ.
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

ΩΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΑ ΦΑΚΕΛΛΑΚΙΑ!

ΩΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΗΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ!

ΩΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ!

Αναλυτικά το κείμενο της ηλεκτρονικής διαμαρτυρίας εδώ.

Καλούμε όλους όσους θέλουν να συμμετάσχουν στην κίνηση να ενώσουν τη φωνή τους στη δική μας με τα εξής βήματα:

1. Ανεβάζουμε κείμενο και τα σχετικά με την αιμοδοσία μπάννερς στα μπλογκς μας την 1η Ιουνίου 2008.

2. Υπογράφουμε στο http://www.gopetition.com/online/12922.html αν δεν το έχουμε ήδη κάνει, και παροτρύνουμε φίλους, γνωστούς και συνεργάτες να υπογράψουν κι εκείνοι.

3. Στέλνουμε με SMS το εξής μήνυμα:

«Ένα χρόνο μετά τον θάνατο της Αμαλίας και τίποτα δεν άλλαξε στο Ε.Σ.Υ. Υπόγραψε το διαδικτυακό κείμενο διαμαρτυρίας «Για την Υγεία» στο http://www.gopetition.com/online/12922.html. Προώθησε το σε όσους γνωρίζεις. Και ΔΩΣΕ ΑΙΜΑ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ.»

4. Συμμετέχουμε σε εθελοντική αιμοδοσία στο πλησιέστερό μας νοσοκομείο.


Ευχαριστούμε θερμά όλους όσους στήριξαν και στηρίζουν την διαμαρτυρία, τη συλλογή υπογραφών και την αιμοδοσία. Συνεχίζουμε!